ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΛΑΓΟΥ

Καλησπέρα.

Ονομάζομαι Τάκης (από το Αυτάκης) Λαγουδάκης και είμαι ένας λαγός που κατοικεί στα ορεινά του νομού Θεσσαλονίκης αλλά μη με ρωτάτε ακριβώς που, δεν θα σας το πω, που να με κάνετε στιφάδο (γιατί αν σας to πω θα με κάνετε στα σίγουρα).

Έρχομαι να σας δηλώσω λοιπόν ότι μισώ τα Σαββατοκύριακα. Δε τα γουστάρω καθόλου ρε φίλε. Έρχεται Παρασκευή απόγευμα και πέφτω σε κατάθλιψη. Κλείνω το λαγούμι ανάβω κεριά και δεν ξεμυτάω από μέσα. Έχω πήξη στα dvd.

Ο λόγος προφανής, αυτοί οι «άνθρωποι» κυνηγοί. Το άνθρωποι μην το πάρετε σαν κολακεία για εμάς τους λαγούς είναι σαν να λέτε εσείς: αυτοί οι μακάκες!

Ξεχύνονται λοιπόν τα σαββατοκύριακα στη γειτονιά μου με τα λαγωνικά τους και τις καραμπίνες τους με ένα μόνο λόγο: να αφανίσουν το είδος μου.
Όπως έκανε εκείνος ο Χίτλερ στα παλιά τα χρόνια το ίδιο πράγμα ζω.

Τι στο διάολο τους έχω φταίξει και τα έχουν βάλει μαζί μου? Δε λέω νόστιμος είμαι, και τις κατακτήσεις μου τις έχω, αλλά όχι για στιφάδο ρε φίλε, φάε μια πάστα με μανιτάρια πορτσίνι και παπαρουνόσπορο, εμένα σώνει και καλά πρέπει να δοκιμάσεις. Σε τελική αν θέλεις εμένα να δοκιμάσεις πάνε στο βασιλόπουλο αγόρασε ωραιότατο ξάδερφο μου εκτροφείου κατεψυγμένο και άσε εμένα να κάνω τις τσάρκες μου.

Βγήκα το προηγούμενο Σάββατο να μαζέψω κανένα μεζέ να πιώ ένα τσιπουράκι και μιλάμε όχι μεζέ δε πρόλαβα να βρω, αλλά ούτε στην Εβγα της γειτονιάς δεν έφτασα. Ορδές περίμεναν καρτέρι από έξω, με κάτι καραμπίνες αντίστροφου μεγέθους του «μορίου» τους (έτσι δεν το λέτε επιστημονικά?). Τα κανόνια του Ναυαρίνου στην αυλή μου.

Μη νομίζετε ότι μόνο με εμένα τα έχουν βάλει. Να: η κυρία Τσίου Τσίου Πουλάκη που μένει δύο κλαδιά πάνω από εμένα βγήκε μια μέρα να πάρει εμφιαλωμένα για τα παιδιά και… χθες της κάναμε τα τρίμηνα! Ότι κινείτε πρέπει να σκοτωθεί.

Τέλος πάντων εγώ ξέρω ότι στον κόσμο σας η δολοφονία μεταξύ σας τιμωρείτε (με εξαίρεση αν έχεις connections) μια τέτοια δολοφονία γιατί δεν τιμωρείτε? Εγώ μάνα δεν έχω? Να μην αναφέρω τα πέντε (αναγνωρισμένα, γιατί είμαι και μπερμπάντης) παιδία μου που με περιμένουν στο λαγούμι.

Θα φύγω φίλοι μου, θα φύγω και θα πάω στην Αυστραλία που έχω ένα ξάδελφο και μου είπε ότι εκεί κυκλοφορείς ότι ώρα και μέρα θες και δεν φοβάσαι τίποτα. Και αν ποτέ το παιδί σας, σας ρωτήσει μπαμπά πως είναι ο λαγός στείλτε μου ένα Mail να σας στείλω φωτογραφία μου!

Σας φιλώ,
Τάκης Λαγουδάκης.

ΥΓ: Όχι του λαγού αλλά του γράφοντα. Σήμερα πέρασα την ημέρα μου στις εξοχές του νομού και οι πραγματικά χιλιάδες πυροβολισμοί των ανίκανων, σε όλους τους άλλους τομείς της ζωής τους, κυνηγών μου χάλασε κάθε διάθεση. Αλήθεια μπορεί να με βοηθήσει κάποιος και να μου πει αν μπορώ να βγάλω άδεια για κυνήγι κυνηγών?