Την παραλία την είδατε?

Την λέω την αμαρτία μου… τον δήμαρχο μας ποτέ δεν τον συμπάθησα και δεν θα το αναλύσω τώρα διότι δεν υπάρχει και κανένα έργο του να αναλύσω.
Την νέα μορφή της παραλίας όμως την συμπάθησα.
Εντυπωσιάστηκα ο άνθρωπος, αισθάνθηκα Ευρωπαίος.
Για το λόγο αυτό θα σας κάνω μία σύντομη περιγραφή αυτών που με συγκλόνισαν να πάθετε και εσείς το ίδιο:

Οι ποντικοπαγίδες κάτω από κάθε δέντρο, διότι ευρωπαϊκή χώρα σου λέει και ποντίκι δεν κολλάει. Είδες εσύ ποντίκι στο Μονακό? Ούτε εγώ είδα, ούτε ποντίκι ούτε… το Μονακό.

Οι καθαριστές που τακτοποιούσαν τα χαλικάκια κάτω από τα δέντρα, εξαιρετική εργασία (πτυχιούχοι αρχιτεκτονικής όλοι με τετράμηνη σύμβαση, κόβω το κεφάλι μου).

Η ζεν αισθητική σε κάποια σημεία που σίγουρα η θεία μου η Ευτέρπη γεννημένη και μεγαλωμένη με αρχές γίν & γιαν στη Συμβολή Δράμας θα την εκτιμήσει πολύ στην επόμενη επίσκεψη της η οποία ελπίζω να αργήσει.

Τα τρομερά σιντριβάνια που διακόπτουν το ξύλινο ντεκ, και που ήδη οι Θεσσαλονικείς άρχισαν να πετούν κέρματα μέσα, και μετά σου λένε ότι δεν τους φτάνουν και γκρινιάζουν.

Η απουσία φύλαξης και η εμφάνιση των πρώτων γκράφιτι. Που να πω την αμαρτία μου ένα αυτοκίνητο της δημοτικής αστυνομίας το είδα, απέναντι από το μέγαρο, ξέρετε εκεί στις καφετερίες!

Τα σημεία με την άμμο. Ταμάμ για τους υπερήλικες που δεν έχουν χρήματα να παν στην Αιδηψό για αμμοθεραπεία. Παίρνεις τα κουβαδάκια σου και την κυρία Τασία πας την παραθάβεις τον Δεκαπενταύγουστο και την βγάζεις ανήμερα του Αι Νικόλα Naomi Cambel.

Σε γενικές γραμμές όμως για να είμαι τίμιος η παραλία μου άρεσε αλλά ωσάν Έλληνας πρέπει να την κάνω τη κριτική μου, να βγάλω την πίκρα μου και να τη ρίξω τη χολή μου, αλλιώς θα ζούσα στο Μονακό και όχι εδώ!