Από μικρός το είχα δει στην ΥΕΝΕΔ και με σημάδεψε, ένα ασπρόμαυρο κύριο να δοκιμάζει ένα ασπρόμαυρο κρασί, γυροφέρνοντας το ποτήρι, μυρίζοντας το και ελέγχοντας το ασπρόμαυρο χρώμα του σε ένα λευκό φόντο.
Κλονίστηκα σας λέω και υποσχέθηκα εκεί μπροστά στην τηλεόραση στο εαυτό μου ότι εντέλει δεν θα γίνω αστροναύτης αλλά μπεκρής … εννοώ sommelier ή οινοπαραγωγός. Και την κράτησα την υπόσχεση μου και εδώ και αρκετά χρόνια ασχολούμαι με το κρασί.
Και έρχομαι να μοιραστώ τη γνώση μαζί σας αγαπητοί μου φίλοι και να σας κάνω και εσάς, όχι ασπρόμαυρους, ούτε μπεκρήδες, αλλά γνώστες της δοκιμής ενός κρασιού.
Παίρνετε λοιπόν το Λιτσάκι και το πάτε, όχι πάλι στο στέκι του Ανδρέα, αλλά σε εκείνο το εστιατόριο που σας είπε ο συνάδελφος σας ότι «αν δεν πέσει και εκεί η Λίτσα τότε πάνε για άλλη».
Κάθεστε λοιπόν και σας φέρνουν το κρασί. Αρχικά θα σας το δείξουν και αυτό το κάνουν για να δείτε ότι είναι αυτό που παραγγείλατε και της χρονιάς που παραγγείλατε. Στη συνέχεια σας σερβίρουν ένα δαχτυλάκι στο ποτήρι και κάθετε μπάστακας ο σερβιτόρος από πάνω.
Μη σκεφτείτε αμέσως καλά ο γύφτος χάθηκε να το γεμίσει? Ο σερβιτόρος το κάνει για να το δοκιμάσετε και μετά αφού το εγκρίνετε θα το γεμίσει, σας το υπόσχομαι.
Πιάνεις λοιπόν το ποτήρι χαμηλά όχι από πάνω, και κοιτάς το περιεχόμενο αφού το πλαγιάσεις λίγο πάνω σε λευκό φόντο, στη συγκεκριμένη περίπτωση το τραπεζομάντιλο.
Τι ψάχνω θα μου πεις? Να δώ ένα Α να κάθετε πάνω σε μεγάλη πόρτα? Όχι, όχι, αρχικά να δείτε αν είναι καθαρό. Είναι διαυγές? Το χρώμα του είναι σωστό? Διότι αν παρήγγειλες λευκό και αυτό που βλέπεις ροζίζει τότε κάτι πάει λάθος. Αντίστοιχα αν παρήγγειλες ερυθρό και είναι καφεκίτρινοπρασινομπεζουλί (που θα έλεγε και η κυρία Μιραράκη) πάλι την πάτησες.
Οπότε αν όλα καλά με το χρώμα, οκ προβιβάζεσαι και προχωράς στον επόμενο έλεγχο.
Γυρνάς απαλά γύρω, γύρω, το ποτήρι με το κρασί, απαλά λέω μην κάνουμε πουαν το Λιτσάκι, και φέρνετε στη μύτη σας το ποτήρι. Τι μυρίζει? Μη μου πείτε σαν κάτι ειδήμονες: μου μυρίζει βρεγμένη εφημερίδα με τόνους δέρματος ακατέργαστου και μια υποψία από Λιλάνκ Λιλάνκ, δεν θα σας πιστέψω!
Είναι απλό είναι ευχάριστο αυτό που μυρίζετε? Θυμίζει φρούτα? Θυμίζει λουλούδια? Αν σας θυμίζει τις κάλτσες σας μετά από δίωρο μπασκετάκι επιτόπου ζητήστε αλλαγή, όχι τις κάλτσες σας, αλλά στο κρασί.
Πάει και αυτό το κεφάλαιο μια τελευταία δοκιμασία έμεινε και το πήρατε το Lower.
Βάζετε στη στοματική κοιλότητα μία μικρή ποσότητα κρασιού. Και λέω ξανά: στη στοματική κοιλότητα και όχι στο φάρυγγα και από εκεί βουρ για το στομάχι. Γυροφέρετε το λίγο με τη γλώσσα σας και τώρα σας δίνω την άδεια να το αφήσετε να κυλήσει προς το στομάχι. Πως σας φάνηκε? Τραχύ? Μαλακό? Αισθάνεστε τη γεύση του ακόμα? Είναι ευχάριστο? Αν ναι τότε φίλοι μου δώστε το οκ στον σερβιτόρο να σας σερβίρει και ετοιμαστείτε για ένα άψογο και ονειρεμένο βράδυ με το κρασί και το Λιτσάκι σας!
Είδατε πόσο απλό είναι? Και όσο για το Λιτσάκι δείτε το βλέμμα της και θα καταλάβετε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου