Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2008

ΠΑΩ ΘΑΛΑΣΣΑ

Η επέλαση του χιονιά (έτσι δεν το λένε οι δημοσιογράφοι?). Ήρθε λοιπόν και η επέλαση και ο χιονιάς και το χάρηκα πάρα πολύ. Έφτασε το πρωί στο μπαλκόνι μου και στις κολοκύθες μου.



Σε αντίδραση λοιπόν των χιλιάδων που πατιούνται στα χιονοδρομικά και φοβούμενος ελαφρώς τον αποκλεισμό κατηφόρισα από τα 500 μέτρα και πήγα θάλασσα.
Ναι ναι ναι πήγα θάλασσα.

Το χιόνι να πέφτει πυκνό και η θάλασσα φλίτς – φλατς. 2 σκούφους, γάντια, μάλλινες κάλτσες επί δύο παρακαλώ, και παραθαλάσσια. Να σου τύχει ένα στραμπούληγμα να μείνεις εκεί να σε βρουν τον Δεκαπενταύγουστο Ρώσοι λουόμενοι. Διότι δεν πάω και σε παραλίες «κοσμικές» οπότε έχει περπάτημα η υπόθεση.
Η θάλασσα ήταν απλά συγκλονιστική, θορυβώδης, αγριεμένη, χωρίς «Νικολάκη όχι στα βαθιά»!
Βέβαια είχε βγάλει ψηλά όλες τις βρωμιές του καλοκαιριού που αφήσαμε πίσω μας. Και εδώ έχω την εξής απορία, οκ τα δεκάδες πλαστικά μπουκάλια που ξέβρασε. Οκ τα καπάκια και τα μπουκάλια μπύρας.
Αλλά, τα 2 σουτιέν και τουλάχιστον 5 μποξεράκια – σλιπάκια που θαλασσοδερνόταν δεν το κατάλαβα!!! Δηλαδή βρε κυρία μου ή αγαπητέ φίλε όταν γυρίσατε σπίτι ο άλλος ντιπ χαϊβάνι? Δεν προβληματίστηκαν: που είναι καλή μου το σουτιέν σου? Ή αντίστοιχα που είναι Μήτσο μου το σώβρακο με τα ελφαντάκια που σου πήρε η μαμά δώρο στην επέτειο μας?
Να μην σας πω για αναπτήρες! Μη ψάχνετε στην τσάντα ή σε τσέπες. Στη παραλία σας έπεσε αγοράστε καινούργιο.
Επίσης σου λέει ο κόσμος ζορίζετε λεφτά δεν έχει. Λογικό αφού όλα τα κουβαδάκια φτυαράκια και τσουγκράνες εκεί τα αφήσατε! Αγοράστε άλλα του χρόνου να μάθετε και μη μου γκρινιάζετε ότι δε σας φτάνουν.
Να μην μιλήσω για χλωρίνες, απορρυπαντικά πιάτων και καθαριστικά πατώματος. Λες και είσαι στο Βασιλόπουλο, μόνο η χαρωπή πωλήτρια λείπει.
Τον πλαστικό προφυλακτήρα που ξέβρασε δεν θα το συζητήσω και αυτό γιατί φοβάμαι μη ξεβράσει και το αυτοκίνητο σε κάνα μήνα.
Από βατραχοπέδιλο δε, πες μου τι νούμερο φοράς να σε στείλω στη σωστή παραλία.
Κάπως έτσι ήταν η εικόνα και όχι σε μία αλλά σε δυό τρείς που πήγα. Και καθώς βαθειά οικολογικά σκεπτόμενο άτομο κα επειδή έχω βαρεθεί να μαζεύω κοχύλια σήμερα επέλεξα να μαζέψω 2 σακούλες με πλαστικά αντικείμενα και τα έφερα σπίτι και τα έπλυνα.

Όλο και κάποια κατασκευή θα κάνω με αυτά όσο έξω θα χιονίζει.
Ναι, ναι και το παράθυρο η θάλασσα το ξέβρασε! Απο βδομάδα θα βγάλει και τη σαλοτραπεζαρία. Φλεβάρη δε που θα αγριέψει και άλλο... πάρε πάρε καναπέδες.

21 σχόλια:

niki είπε...

Έχεις δίκιο.
Η θάλασσα είναι καταπληκτική όταν είναι αγριεμένη.
Επίσης
ΘΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ
ΝΑ ΜΑΖΕΥΟΥΜΕ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΜΑΣ;
Ή θα τα αφήνουμε φεύγοντας
σαν υπογραφή σε βιβλίο επισκεπτών;
Καλά ταξίδια!!!

George είπε...

Νίκη μου,
Η θάλασσα είναι μεγάλος γιατρός για εμένα τουλάχιστον.
Όσο για τα σκουπίδια εγώ μία απορία έχω στο σαλόνι τους τα αφήνουν όταν φεύγουν για τη δουλειά?
Ευχαριστώ για την ευχή είναι ότι καλύτερο μπορεί να μου ευχηθεί κάποιος.

kakos lykos είπε...

..."Όλο και κάποια κατασκευή θα κάνω με αυτά όσο έξω θα χιονίζει.
Ναι, ναι και το παράθυρο η θάλασσα το ξέβρασε!"...

Το πατζούρι μη το περιμένεις άδικα, το ξέβρασε στη Λίμνη Ευβοίας πριν από 15 χρόνια, φυσικά δεν έχασα την ευκαιρία να το μαζέψω, ένα πατζούρι από εκείνα τα πολύ παλιά χωρίς γρίλιες με πολύ χώρο για ζωγράφισμα, με την κατάλληλη περιποίηση στο ξύλο πρώτα, για να μην φαγωθεί από σαράκι, έγινε το παλιό πατζούρι η βάση για ένα ζωγραφικό πίνακα.

Αν έχει διάθεση κανείς τίποτα δεν πάει χαμένο, τα υλικά που μάζεψες μπορούν κάλλιστα να γίνουν έργο τέχνης.

Αγγελικούλα είπε...

Μπράβο Κακέ Λύκε, κι εγώ για το παράθυρο θα μιλούσα. Μπορεί να γίνει μια πρώτης τάξης κορνίζα για πίνακα, είτε ζωγραφικής, είτε σύνθεσης με τα αντικείμενα που μάζεψες, George.

Καλημέρα.

George είπε...

Λύκε-λύκε,
έχω όλο το ακίνητο στη συλλογή μου. Από παντζούρια έως δίφυλλη σκαλιστή πόρτα, και από μπουφέ έως παράθυρο ολόκληρο .
Ευτυχώς υπάρχουν χωρίς καμία αισθητική άνθρωποι οι οποίοι στο βωμό του μονΔέρνου αλουμινίου και μελαμίνης έχουν γίνει χορηγοί μου!
Θέλω φωτογραφία του πίνακα να δω!
και υπόσχομαι μόλις τελειώσει και η δική μου σύνθεση θα την αναρτήσω.

George είπε...

Τόλη,
Το έχω στο μυαλό μου και ελπίζω σύντομα να ξεκινήσω να το δουλεύω!
Μια πλαστική πολιτεία!
Θα επανέλθω μόλις την ολοκληρώσω!

kakos lykos είπε...

Πολύ ευχαρίστως, στη πρώτη ευκαιρία, θα τον βγάλω τον πίνακα μία φωτογραφία και Θα στην στείλω :)

Margo είπε...

George θα σου πω πώς πάνε τα σκουπίδια στη θάλασσα. Εδώ για παράδειγμα στη Μύκονο το καλοκαίρι μαζεύεται η σάρα και η μάρα. Όλοι αυτοί κάνουν σκουπίδια που βαριούνται όμως να τα πάνε μέχρι τους κάδους και τα πετάνε όπου βρουν. Στις πεζοπορίες μου βρίσκω ένα σωρό τέτοια στολίδια. Το χειμώνα βρέχει και το νερό παρασύρει τα σκουπίδια στα λαγκάδια και στη συνέχεια στη θάλασσα. Πως αλλιώς θα μάζευες τέτοιο θυσαυρό; Πάντως τώρα το χειμώνα οι δρόμοι είναι πεντακάθαροι!!! Καλή Χρονιά...

George είπε...

Margo μου,
το έζησα και στη Μύκονο σε κάποια μου επίσκεψη αλλά και όπου και αν πάω σε όποια παραλία. Απλά είναι απίστευτη η έλλειψη αγωγής σε γονείς και στη συνέχεια στα παιδιά τους.

Dorothy είπε...

Τα έλεγε ο πελεκάνος, αλλά δεν τον άκουγε κανείς: "Οοοοοχι σκουπίδια, οοοοοοχι πλαστικά κλπ κλπ"! Μπράβο πάντως που μετατρέπεις την έλλειψη αγωγής ορισμένων ατόμων σε τέχνη (και συγχρόνως βάζεις ένα χεράκι να καθαρίσει η παραλία).Θα γινόταν φοβερή έκθεση με έργα από τους...θησαυρούς: "Με τα σκουπίδια των άλλων"!

George είπε...

Καλημέρα Dorothy,
Κάθε χρόνο το κάνω αυτό ειδικά σε μία παραλία που πηγαίνω στη χαλκιδική την άνοιξη την καθαρίζω όλη μόνος μου (ξεκινώ νωρίς το μπάνιο).
όσο για τις εκθέσεις γίνονται κατά καιρούς, αλλά φυσικά όχιστην Ελλάδα.

kakos lykos είπε...

Φίλε George σου έστειλα την φώτο με το "πατζούρι" στο gmail που έχεις στο προφίλ σου. Καλημέρα :)

Roadartist είπε...

Λατρεύω τη θάλασσα! Τη θεωρώ λύτρωση..επιδρά φοβερά πάνω μου..
Το τραγούδι που έχεις βάλει πολυαγαπημένο.. :)
Καλή Χρονιά :)

olivetreegirl είπε...

Πω πω θησαυροί!!! Μην γκρινιάζεις, για'σένα δουλεύουν οι άνθρωποι! Αν μάζευαν τα σκουπίδια τους πού θα έβρισκες αυτές τις ομορφιές? Ανυπομονώ να δω τι θα φτιάξεις!

Ανώνυμος είπε...

εδω αν με δεις οταν σε διαβαζω παντα γελαω με το αστειρευτο χιουμορ σου....

σε χαιρομαι....

κι εγω αναποδη ειμαι βουνο το καλοκαιρι
θαλασσα το χειμωνα

οσο για τα σκουπιδια τι να πω ...αδιορθωτη κατασταση

George είπε...

Λύκε λύκε,

σε ευχαριστώ πολύ. τα σχόλια στα έστειλα via mail.

George είπε...

@ roadartist
Καλώς βρεθήκαμε! Το τραγούδι το έβαλα ώστε κάθε φορά που θα μπαίνω (σε περίπτωση που μου διαφεύγει εκείνη τη στιγμή) να θυμάμαι το πόσο ωραία είναι η ζωή.
Όσο για τη θάλασσα καθαρτήριο!

George είπε...

Dear Olive,

είναι μια άποψη και αυτή αλλά δεν μπορώ να πάρω σβάρνα ΄λς τις παραλίες. Ας τις αφήνουν καθαρές και ας μη έχω υλικό για να δουλέψω! Μόλις τελειώσει θα το αναρτήσω!
Ευχαριστώ για την εμψύχωση!

George είπε...

@ Παπαρούνα
Χαίρομαι που σε κάνω να γελάς. Κάθε χαμόγελο που προκαλούμε είναι απλά όμορφο.
Λατρεύω και το βουνό και τη θάλασσα και μάλλον λατρεύω τη φύση σε όποια μορφή και εποχή!
καλό βράδυ. (Ελπίζω να ξέμπλεξες με την πρώην ενοικιάστρια)

everything53 είπε...

Μικρό παιδί σαν ήμουνα, και πήγαινα σχολείο... (ναι από τραγούδι είναι αλλά η συνέχεια είναι δική μου) ...Όλο το καλοκαίρι βρισκόμουν στην θάλασσα, για ώρες ολόκληρες.
Μέσα στην αγκαλιά της, στον βυθό της δηλαδή, μικρό παιδάκι με τη μάσκα μου, βρήκα πολλούς "θησαυρούς" για τα μάτια μου τότε. Ένας από αυτούς (και για μένα ο πιο όμορφος που βρήκα) ήταν ένα μεγάλο σφραγισμένο μπουκάλι λευκό κρασί. Ήταν σε βάθος περίπου 5-6 μέτρων, και βλέποντας το από ψηλά, βούτηξα να το πιάσω. Φυσικά εγώ δεν έπινα, το πήρα όμως στο σπίτι, και περιττό να σας πω ότι ήταν από τα καλύτερα κρασιά που είχαν δοκιμάσει οι δικοί μου. Δεν ήταν κάποια γνωστή μάρκα, κι έτσι δεν μπορώ να θυμηθώ το όνομα...

Καλή χρονιά και καλώς σας βρήκα. Εύχομαι τα καλύτερα για το νέο έτος!

George είπε...

@ everything53
Τι θυσαυρός! Και μιλάς και σε οινοπαραγωγό! Τι όμορφα καλοκαίρια. τι υπέροχη αίσθηση!
Να είσαι καλά.
Θα τα λέμε.