Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2015

Πόσα χρόνια?


Πόσα χρόνια από τότε που έφυγα? 

Κατά καιρούς στριφογύριζε στο μυαλό μου. Κλεφτές ματιές στο blog απλά και μόνο για να ανακαλύψω ότι γινόταν όλο και περισσότερες οι απουσίες.

Οι αναρτήσεις όλο και λιγότερες. Εντέλει δεν ήμουν ο μόνος που τον κέρδισε η εποχή. Facebook, Twitter, Instagram, Me, Ello, Linked, και πολλοί άλλοι τρόποι επικοινωνίας καθημερινής. Trends….

Πολλοί «φίλοι», λιγότερη επικοινωνία, ακόμη λιγότερη ουσία. Διαδυκτιακές καληνύχτες, φωτογραφίες με φρεσκοβαμμένα νυχάκια στις παραλίες, ατάκες της ημέρας με ημερομηνία λήξης.

Όχι τίποτα από τα παραπάνω δεν σταμάτησα, και ούτε αυτό είναι μιά νέα αρχή. Απλά μου λείπει ο παλιός μου εαυτός. Μου λείπει το σπίτι μου αυτό, το πρώτο.

Τα βράδια με το κρασάκι μου και να καθήσω να γράψω δυό σκέψεις δικές μου.

Να διαβάσω τις πραγματικές σκέψεις των τότε φίλων μου.

Να σχολιάσω και να σχολιαστώ χωρίς να φοβάμαι τι θα πει ο συνάδελφος «φίλος» ή η γειτόνισα «φίλη» ή ο χασάπης «follower».

Να εκφράσω πραγματικά τον εαυτό μου.


Τα χρόνια είναι μάλλον πολλά από τότε,  πολλά αλλά είναι αυτό δικαιολογία?


4 σχόλια:

Margo είπε...

Η τότε φίλη να ξέρεις είναι πάντα φίλη και περιμένει. Δεν μιλάει πολύ αλλά περιμένει. Μόνο που και που ένα μουγκό στίγμα στο άλλο, το εύκολο, ίσα για να πω πως δεν ξέχασα.
Ετούτα τα λόγια σου ήταν μια ανάσα μετά από το μεγάλο μακροβούτι και βουρ για το επόμενο... ελπίζω να ανασάνουμε γρηγορότερα την επόμενη φορά :-)

George είπε...

@Margo Σε ευχαριστώ. Θα τα λέμε, πέρασα αρκετή ώρα σήμερα μπροστά σε μιά όμορφη θάλασσα, σκεπτόμενος ότι κάποιες "αξίες" δεν πρέπει να τις χάσω. Να έχεις ένα όμορφο βράδυ Παρασκευής.

Dorothy είπε...

Welcome home λοιπόν George! Πολύ ευχάριστη έκπληξη, ιδιαιτέρως για όσους ( εν αντιθέσει με τον χάι - τεκ χασάπη) σνομπάρουν τα trends :)

George είπε...

@Dorothy Nice to see you again my dear.