SAVOIR VIVRE - VRE!

Πρόσφατα δώρισα σε ένα φίλο, τον οποίο δεν αποκαλείς και ιδιαίτερα κοινωνικό και με κομψούς τρόπους άτομο, το βιβλίο του κου. Χρήστου Ζαμπούνη, Savoir Vivre. Το σκεπτικό μου ήταν να ξεστραβωθεί λίγο και καταφέρει να ρίξει καμιά γκόμενα (συγνώμη κύριε Ζαμπούνη) εννοούσα ώστε να τον βοηθήσω να αναπτύξει εκείνες τις ικανότητες οι οποίες θα τον βοηθήσουν στην ανεύρεση συμβίας!

Επί της ευκαιρίας λοιπόν ξαναδιάβασα το δικό μου αντίτυπο και βρήκα πολλά ενδιαφέροντα κομμάτια τα οποία θα ήθελα οπωσδήποτε να σας τα μεταφέρω διότι είμαι σίγουρος ότι η ζωή σας μετά την ανάγνωση τους δεν θα είναι η ίδια!
Επέλεξα από διάφορες κατηγορίες για να είστε καλυμμένοι σε κάθε περίπτωση.

Ο έρωτας. Είναι σημαντικό να τηλεφωνούμε την επομένη της ερωτικής επαφής, για να δείξουμε το ενδιαφέρον μας. Συνηθίζεται να τηλεφωνεί ο άνδρας στη γυναίκα, αν και στις ημέρες μας δεν αποκλείεται το αντίθετο.
Και εάν λέω εάν ήταν χάλια Χρήστο μου η εμπειρία και δεν θέλω να δείξω το παραμικρό ενδιαφέρον θα πρέπει πάλι να πάρω? Καλύτερα να πάρω τα βουνά.
Η κόμμωση. Μια κυρία δεν χτενίζεται δημοσίως.
Συγνώμη αλλά πότε είδατε εσείς καρέκλα κομμωτηρίου στο σύνταγμα?
Εμφάνιση. Μόνο σε δύο περιπτώσεις ένας κύριος εμφανίζεται γυμνόστηθος: όταν πηγαίνει να κοιμηθεί συνοδευόμενος (καταλάβατε τι θέλει να πει ο ποιητής) και στην παραλία.
Δηλαδή Χρήστο μου για να με εξετάσει παθολόγος με στηθοσκόπιο θα πρέπει να τον πιάσω γκόμενο και να τον πάω στο κρεβάτι ή να κρυολογήσω δεκαπενταύγουστο?
Τα παιδιά. Αποφεύγουμε, εάν έχουμε δώσει στο παιδί μας ένα υποκοριστικό, να το προσφωνούμε έτσι δημόσια (π.χ. «ζουζουνάκι μου, έλα εδώ»).
Ναι σωστά Χρήστο μου αλλά αν το παιδάκι έχει πάρει το όνομα της πεθεράς σου η οποία φέρει το ευφάνταστο όνομα Παρθένα, άντε εσύ να βρεθείς σε πάρκο και να φωνάζεις: παρθένα άσε κάτω το αγοράκι!
Τα λουλούδια. Τα λουλούδια του χωρισμού: εάν θέλουμε ο χωρισμός να είναι οριστικός και αμετάκλητος, προσφέρουμε έναν μεγάλο κάκτο σε πλαστική γλάστρα.
Οπότε αγαπητοί φίλοι αν δείτε το ταίρι σας από το ματάκι της πόρτας να έρχεται με κάκτο (και σε πλαστική γλάστρα διότι αυτή η λεπτομέρεια μάλλον κάνει τη διαφορά) το χάσατε το παιχνίδι, το φάγατε το κέρατο.
Στο τραπέζι. Εάν ο υψηλός προσκεκλημένος θέλει να σερβιριστεί ξανά, οι οικοδεσπότες τον μιμούνται και ας μη πεινούν, απλώς για να μη τρώει μόνος.
Και ερωτώ Χρήστο μου, εάν ο υψηλός προσκεκλημένος μου φέρνει στον Ντέμη Ρούσο εγώ θα τρώω ξανά και ξανά ώσπου να αποκτήσω χοληστερίνη?
Στη έξοδο. Εάν δεν είμεθα ευχαριστημένοι από μία παράσταση ή συναυλία, δεν είμεθα υποχρεωμένοι να χειροκροτήσουμε.
Συγνώμη και πάλι βρε Χρήστο μου, αλλά θέλεις να μου πεις ότι θα πρέπει να κάτσω ΩΣ το τέλος για να δείξω μη χειροκροτώντας ότι δεν το ευχαριστήθηκα? Και άντε εγώ να το κάνω η Ντενίση θα το προσέξει?
Στο γυμναστήριο. Εάν το όργανο που θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε είναι κατειλημμένο, περιμένουμε τη σειρά μας. Δεν αγχώνουμε κανένα ρωτώντας «πότε θα τελειώσει?»
Χρήστο μου αυτή τη παρατήρηση μπορούσες να τη βάλεις και στο κεφάλαιο Έρωτας!
Στο γήπεδο. Όταν οποιαδήποτε ελληνική ομάδα παίζει με οποιαδήποτε ξένη, πρέπει να υποστηρίζουμε την ελληνική.
Και εάν είμαι Γερμανός και μένω στο Βούπερταλ Χρήστο μου?
Στο τρένο. Δεν καθυστερούμε στις τουαλέτες πέραν ενός λογικού ορίου.
Χρήστο μου πότε μπήκες τελευταία φορά σε τουαλέτα τρένου και φοβάσαι μη καθυστερίσω. Καλύτερα να κάνω Αλεξανδρούπολη - Καλαμάτα και η φούσκα μου να γίνει μπαλόνι παρά να «καθυστερήσω σε τουαλέτα τρένου».
Και τέλος το καλύτερο.
Στο Άγιον Όρος. Απαγορεύεται η κολύμβηση, η ηλιοθεραπεία, τα τυχερά παιχνίδια, ο χορός τα τραγούδια, και τα κατοικίδια.
Εφραίμ είσαι σπίτι? Γιατί σε παίρνω και μιλάει!

Πριν κλείσω να σας πω προς αποφυγήν όποιας παρεξήγησης (και μήνυσης) ότι τον κύριο Ζαμπούνη έχει τύχει να τον γνωρίσω και είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος.
Η δουλειά του τόσο στο savoir vivre αλλά και σε όλες τις εκδόσεις του είναι άρτια και φέρει τη μοναδική γραφή του την οποία προσωπικά εγώ απολαμβάνω.

Το βιβλίο Savoir Vivre κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Φερενίκη