Ποια Παρίσια και ποιο Μιλάνο? Ακυρώστε τα εισιτήρια σας. Σταματήστε να ψάχνετε μια θεσούλα στις παρουσιάσεις του Manolo Blahnik, της Prada και του Jimmy Choo.
Πάλι εγώ καθάρισα για εσάς. Με μεγάλο κόπο αγαπητές κυρίες αναγνώστριες μπόρεσα και έχω αποκλειστικές φωτογραφίες από το τι θα φορεθεί στα θεσπέσια δίμετρα καλλίγραμμα και άκρως αισθησιακά πόδια σας αυτό το καλοκαίρι.
Σε παγκόσμια αποκλειστικότητα λοιπόν σας παρουσιάζω την Luxury Shoes Collection summer 2010 εδώ στην οθόνη του υπολογιστή σας όπως τις τράβηξα σήμερα σε παραλία της Χαλκιιδικής.
Το πρώτο σχεδιάκι είναι σε πράσινο γκαζονί και φοριέται με ασορτί κλαρωτή ρόμπα αυτή ως το γόνατο.
Το επόμενο μοντελάκι το ξέρω σας θυμίζει Prada, δεν είναι όμως! Μαύρο ίσιο πλαστικό φοριέται από τις συμπαθείς υπεραιωνόβιες χήρες με ασορτί ρόμπα κάλτσα ώς το γόνατο.
Τα παστέλ επιστρέφουν! Ξέρω είναι τραγικό αλλά επιστρέφουν και θα τα φορέσετε και θα πείτε και ένα τραγούδι.
Και παιδικό σας έχω για παιδιά, ανήψια κλπ. μη λέτε ότι τα ξέχασα.
Λοιπόν τι έχετε να πείτε? Μη γκρινιάζετε ότι δεν έχετε χρήματα για να ψωνίσετε. Σας έδωσα μόλις την λύση. Πάρτε σβάρνα τις παραλίες. Και τα παπουτσάκια σας θα βρείτε δωρεάν, και στον καθαρισμό της παραλίας θα βοηθήσετε.
Θα είναι λίγο δύσκολο να τα σετάρετε βέβαια αλλά μόδα είναι αυτή εσείς κάνετε παιχνίδι!
6 σχόλια:
ΠΕΡΑΣΑ ΝΑ ΑΦΗΣΩ ΜΙΑ ΖΕΣΤΗ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΩ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΓΙΑ ΑΥΡΙΟ :)))ΕΙΣΑΙ ΦΟΒΕΡΟΣ!!!
Πολύ μου έλειψε το καυστικό σου χιούμορ!!!
Βρε βρε το Γιώργο επέστρεψεεεεεε:))
Κεφάτος παρόλη τη γενικευμένη μιζέρια!
Καλωσόρησες Γιώργο μου και πάλι.. το ότι μας έλειψες ακούγεται τυπικό αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινό!!!
Να είσαι πάντα μα πάντα καλά και μη ξαναφύγεις.. ακούς;))
Απίστευτος..μα καλά που τα βρήκες τόσα παπούτσια;Είχες κάνει κ παλιότερα ένα τέτοιο θέμα κ πολύ μου άρεσε αλλά αυτό εδώ είναι τέλειο!
είναι κατάλληλα τα παπούτσια και από αμμουδερή παραλία?
Γεια σου Γιώργο με τα ωραία σου!
Τι μου θύμισες τώρα; Όταν ήμουν μικρή και υπήρχε οικονομική στενότης στο σπίτι την βγάζαμε ο καθένας μας με 1 ζευγάρι κατσάρια και παπούτσια 2-3 χρόνια. Δεν τα πετούσε η μάνα μου. Αν σκιζόντουσαν απ'το παιχνίδι ή το περπάτημα εκείνη έβρισκε τον τρόπο: ή τα πήγαινε στο τσαγκάρη να τα ράψει ή αν ήταν στο χέρι της το έκανε εκείνη. Παπούτσια καινούρια στα πόδια μας βλέπαμε
αν δεν γινόταν καμία επιδιόρθωση ή είχαν λιώσει τόσο πολύ που πλέον φαγωνόταν η φτέρνα μας. Στην εποχή μας δεν υπάρχει παιδί που να μην θέλει επώνυμο παπούτσι κι ας είναι Made In China που άμα δεν του αρέσει το πετάει όπου βρει κι ας είναι και φορεμένο 1 φορά για να αγοράσει καινούρια!
Aλλά άντε να σε παραπέμψω και στο σχετικό κεφάλαιο στο blog μου όταν πια ως ανεξάρτητη εργαζόμενη κοπέλα, έσκιζα τα τσοκαρά μου!!!
http://xwrisgefures.blogspot.com/search/label/Σελίδα%2013
Δημοσίευση σχολίου